TA NEA ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Το μέγεθος που λαμβάνει το θέμα των θρησκευτικών σε τακτά χρονικά διαστήματα από κύκλους αρχιερέων και εν γένει θρησκευόμενους ανθρώπους καθώς και η ρητή ή άρρητη απαίτηση των θεσμικών εκκλησιαστικών να παρεμβαίνουν στο υπουργείο παιδείας επί του προκειμένου φανερώνει κάτι πολύ σημαντικό που το παραβλέπουμε ή δεν το συνειδητοποιούμε:
Η εκκλησιαστική κατήχηση, ως πνεύμονας ζωής της ζώσας εκκλησίας, στις περισσότερες μητροπόλεις, απλά δεν υπάρχει. Οι πλέον άσχετοι με την κατήχηση είναι οι αρχιερείς και κατόπιν η πλειοψηφία των ιερέων... Τα ενδύματα που καλύπτουν τούτη τη γύμνια, συνεχίζουν να είναι
α) ζωικά και σωτηρικά υπολείμματα, σε όλη την επικράτεια, όπου με φιλοτιμία μεν, αλλά με λογικές τραγικού θεολογικού παρελθόντος ασκείται υποτυπωδώς η κατήχηση.
β) αγιορείτικα καλογερικά πρότυπα, συχνά φονταμενταλιστών μοναχών, ενίοτε και αξιοπρεπών, πλην απόκοσμων ανθρώπων.
γ) ελάχιστοι φιλότιμοι ιερείς (τους υπολογίζω σε λιγότερους από 100 ανθρώπους σε όλη την επικράτεια) που γνωρίζουν καλά από ποιμαντική και τολμούν να διακινδυνεύσουν τα πάντα για το Χριστό- εραστή!
Η απουσία θεολόγων από την ορθόδοξη ελλαδική εκκλησιαστική πραγματικότητα, είναι... θεσμός.
Κατά τα λοιπά; Θρησκευτικά, θρησκευτικά, θρησκευτικά... Ρε παιδιά, μήπως ασχολούμαστε μόνο με την επαγγελματική μας επιβίωση τελικά.

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=889310#.WVo3BM6JdwY.facebook